Het houdt me niet uit de slaap maar wel bezig. Niet obsessief, van frustratie is geen sprake. Toch zou ik er wel wat voor willen geven, niet veel hoor, gewoon wat, om er eens een keer bij te zijn, het een keer mee te maken.

Gisteren nog, toen ik in de regen naar huis liep en ik voor, achter, links en rechts van me keek om het begin van de bui te ontdekken. Nergens te bekennen, ik liep er gewoon middenin. Als ik in de auto zit, zie ik soms in de verte een grote donkere vlek voor me en dan verheug ik mij op de verlossing die nabij lijkt te zijn. Lijkt, want tot nu toe bewoog die vlek zich telkens van mij vandaan, verder vooruit, of naar links of naar rechts. Nooit bleef hij, wachtend op mij, hangen.

Ik sta altijd ín de file, of hooguit achteraan. Nooit voorop. Niet dat ik er naar hunker om in die eerste auto te zitten, wetend dat in alle andere die na mij komen hardop tierend en vloekend op mij wordt afgegeven, maar ik zou er wat voor over hebben om één keer de tweede in de rij te mogen zijn.

Al vaker heb ik in het voorjaar zaadjes geplant, maar heb ik ooit het ontstaan van een plantje aanschouwd? Ik zal er beslist meer keren bij zijn geweest toen een zaadje begon te ontkiemen, maar ik bevond mij uiteraard niet in het zand in het potje op de vensterbank toen dat gebeurde. Pas dagen of misschien zelfs weken later, als het plantje zijn kopje boven het zand uit had gestoken, wist ik dat het begin een gepasseerd station was. Ik ben er trouwens ook nooit bij geweest als dat kopje de zandkorreltjes boven zich aan de kant schoof en tevoorschijn kwam.

Onze eerste kus beschouw ik gemakshalve als het begin van onze relatie, aangezien ik mij niet bewust ben van het moment daarvóór waarop mijn hormonen, compleet ondersteboven van zijn feromonen, zich maar wat graag lieten verlokken tot een chemische balts.

Een regenboog is er opeens. Althans, ik heb nog niet meegemaakt dat ik naar de lucht keek en juist op dat moment zo’n kleurenboog ontstond. Verschijnt ‘ie van het ene op het andere ogenblik, alsof ‘ie met een stempel op een vel wordt gedrukt? Wordt ‘ie met een meerkleurige stift getekend, of heel kunstig met een penseel geschilderd?

Soms lig ik een tijdje te woelen in bed omdat de slaap nog even op zich laat wachten. Ik denk dan: nu ga ik het wél meemaken. Maar voor ik het weet gaat mijn wekker af en heb ik het toch weer gemist.

05-03-2015