De dinsdag is een fijne dag. Op dinsdag valt namelijk de TV-gids voor komende week op de mat. Als ik zo tegen het middaguur de brievenbus hoor klepperen, ben ik opgetogen.
De cover van mijn gids wordt wel eens geprijsd en soms verafschuwd, getuige de ingezonden reacties van mede-abonnees. Ik moet bekennen dat die buitenkant mij zelden opvalt, simpelweg omdat die mij niet zo veel doet. Ik val meer voor wat na de omslag volgt.
Ik begin nooit vooraan maar blader altijd direct door om alle programma’s die ik beslist niet wil missen, te omcirkelen. Van de zaterdag tot en met de vrijdag. Dat geeft mij een gerust gevoel.
De volgende dag, na het ontbijt, gaan mijn ogen over de ingezonden stukken. Het hangt van de onderwerpen af of ik daar blijf hangen of doorblader. In ieder geval zijn daarna de columns aan de beurt. Ik moet wat heen en weer bladeren, want de drie columnisten hebben ieder een eigen plekje. Het wekelijkse stukje van mijn favoriete columnist is mijn toetje op dinsdag.
Als ik daarna zin heb, sla ik de gids dicht en vervolgens weer open om vanaf het begin bladzijde voor bladzijde te bekijken. Ik lees dan alleen de koppen van de vele stukken met informatie over de totstandkoming of achtergronden van allerlei TV- en radioprogramma’s die komende week worden uitgezonden. Ook de kop en soms zelfs de eerste alinea van het artikel over het nieuw verschenen boek en de kop van het stuk over de film die net uit is of binnenkort in première gaat. Al bladerend en koppen lezend denk ik dingen als “interessant”, “leuk”, “geweldig”, “werd wel eens tijd”, “heb ik zin in”, “had van mij niet gehoeven” en “ach ja”.
De rest van de week vermaak ik mij opperbest met de teksten onder de koppen en niet te vergeten de korte rubrieken. En in de week daarop, de week dat de gids geldig is, lees ik de recensies van de films en de commentaren op de programma’s die op die dag en avond worden uitgezonden.
Zo ben ik twee weken zoet met mijn gids. Het kan gebeuren dat ik een of meer rubrieken oversla, omdat soms mijn kop niet naar een bepaald onderwerp staat of omdat ik die week minder tijd of puf heb. Maar dat kan hij hebben, mijn gids.
Met een boek is alles anders. Een boek voelt niet vertrouwd, zelfs niet als je al een of meer boeken van dezelfde auteur hebt gelezen. Een boek is een avontuur en pas na de laatste punt weet ik hoe dat avontuur mij is bevallen. Ik blader wel eens door een boek zoals ik door de gids lekker vind om te doen, maar dat is nooit een succes.
02-04-2015