I’ve lived so many lives before
But the past is gone… long gone …
How come my heart still feels sore
Can we make it undone…
But the light still shines, Shines on me, Yes the light still shines, Shines on me Continue reading
verhalen – lyrics – colums
I’ve lived so many lives before
But the past is gone… long gone …
How come my heart still feels sore
Can we make it undone…
But the light still shines, Shines on me, Yes the light still shines, Shines on me Continue reading
Een huisgenoot zal het er allicht hartgrondig mee oneens zijn, maar een ochtendhumeur heeft wel degelijk heel prettige kanten. Een medebewoner kan maar het best vaart minderen, afstand houden en extra opletten, zoals bij autorijden in de mist. Voor degene die het ochtendhumeur ondergaat, voelt het heerlijk en vertrouwd. Continue reading
Twee voor de prijs van één. Derde gratis. Vijf-stuks-in-een-voordeelverpakking. Weekendaanbieding. Nu meenemen = de helft betalen. Deze week de tweede halve prijs. Warme kortingen tijdens koude winterdagen. Zachte lenteprijsjes. Ik zou wel gek zijn om meer te betalen. Soms krijg je bovenop het financiële voordeel ook nog een gratis presentje. Zo heb ik mijn neefje al twee keer een plezier kunnen doen met een super dik vakantiestrip- en puzzelboek. Continue reading
Eergisteren schudde ik het pak, volgens de instructies op de buitenkant, een aantal malen goed heen en weer, zette het daarna op het aanrecht, draaide vervolgens de dop los en ja hoor, zoals altijd spoot de yoghurt tamelijk rijkelijk uit de opening. Ik likte mijn hand af en poetste het aanrechtblad. Ben ik nou zo onhandig? Continue reading
De dinsdag is een fijne dag. Op dinsdag valt namelijk de TV-gids voor komende week op de mat. Als ik zo tegen het middaguur de brievenbus hoor klepperen, ben ik opgetogen.
De cover van mijn gids wordt wel eens geprijsd en soms verafschuwd, getuige de ingezonden reacties van mede-abonnees. Ik moet bekennen dat die buitenkant mij zelden opvalt, simpelweg omdat die mij niet zo veel doet. Ik val meer voor wat na de omslag volgt. Continue reading
Vorig jaar zagen we ze in eerste instantie wel eens op de parkeerplaats achter onze schuur. Of ze zaten met zijn tweetjes bovenop de schutting die onze tuin van die van de buren scheidt. Ze leken nog wat onwennig. De buurt moest nog worden verkend.
Vrij snel al nam hun onzekerheid wat af en konden wij vol bewondering gadeslaan met welk een soepelheid ze razendsnel over het behoorlijk schuine dak van onze schuur omhoog klommen, naar de nok. Ze bleven soms wel een halfuur daar boven en hadden in alle richtingen uitstekend uitzicht op de omgeving.
Een paar dagen later durfden ze zich zowaar van de schutting naar beneden te laten zakken en zetten ze hun eerste voorzichtige stapjes in onze tuin, om zich al snel weer uit de voeten te maken, tegen de houten planken omhoog. Weer veilig thuis. Continue reading